- ویزاری کردن (فُ لَ دَ)
بیزاری نمودن. بیزاری کردن: ما بیزاری کنیم از ایشان چنانکه ایشان ویزاری کردند از ما. (ترجمه قصه های قرآن ج 1 ص 38 از فرهنگ فارسی معین)
معنی ویزاری کردن - جستجوی لغت در جدول جو
- ویزاری کردن
بیزاری نمودن نفرت داشتن: (مابیزاری کنیم ازایشان چنان که ایشان ویزاری کردند از ما)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دِ دَ)
لغت نامه دهخدا
همراهی کردن. کمک کردن. اعانت. نصرت. امداد. مددکردن. ارداء. مناجده. معاونت. نصرت. صحبت صحابت. هناء. عوان. ممالاه. تعوین. کنیف. کنف. (منتهی الارب) :
هرآنگه که تو شهریاری کنی
مرا مرزبخشی و یاری کنی.
فردوسی.
مرا اندرین کار یاری کنید
بر این بیوفا کامگاری کنید.
فردوسی.
ای کرده سپاه اختران یاری تو
فخر است جهان را به جهانداری تو.
منوچهری.
خدمت نکنی بر ما وز ما طلبی خدمت
یاری نکنی ما را وز ما طلبی یاری.
منوچهری.
عامۀ شهر عبدالله بن احمد را یاری کردند. (تاریخ سیستان ص 309).
یار بودی مرمرا از روی مهر
یاری اکنون کن که یار از دست رفت.
سنایی.
داد فرمان تا کند در باغ نقاشی سحاب
کرد یاری تا کند در راغ عطاری صبا.
معزی.
خود منشی کار خلق کردن است
خصمی خود یاری حق کردن است.
نظامی.
که وقت یاری آمد یاریی کن
در این خون خوردنم غمخواریی کن.
نظامی.
مهندس گفت کردم هوشیاری
دگر اقبال خسرو کردیاری.
نظامی.
چون خدا خواهد که مان یاری کند
میل ما را جانب زاری کند.
مولوی.
نام احمد چون چنین یاری کند
تاکه نوزش چون مددکاری کند.
مولوی.
بوی بد مر دیده را تاری کند
بوی یوسف دیده را یاری کند.
مولوی.
جوان را دست عطا بسته بود زبان ثنا برگشود چندانکه زاری کرد یاری نکردند. (گلستان سعدی). پدر گفت ای پسر ترا در این نوبت فلک یاری کرد. (گلستان سعدی). گفت اندیشه مدارید که یکی منم در این میان که پنجاه مرد را جواب دهم و دیگر جوانان هم یاری کنند. (گلستان سعدی).
چه یاری کند مغفر و جوشنم
چو یاری نکرد اختر روشنم.
سعدی.
چه زور آورد پنجۀ جهد مرد
که بازوی توفیق یاری نکرد.
سعدی.
جهان آفرین گرنه یاری کند
کجابنده پرهیزگاری کند.
سعدی.
ای کاش که بخت سازگاری کردی
با جور زمانه یار یاری کردی.
حافظ.
موازرت، معاضدت، با هم یاری کردن. (منتهی الارب). تعاضد، ظهور، مضافرت، تعاون، تدامج، معاونت، همدیگر را یاری کردن. (منتهی الارب)
هرآنگه که تو شهریاری کنی
مرا مرزبخشی و یاری کنی.
فردوسی.
مرا اندرین کار یاری کنید
بر این بیوفا کامگاری کنید.
فردوسی.
ای کرده سپاه اختران یاری تو
فخر است جهان را به جهانداری تو.
منوچهری.
خدمت نکنی بر ما وز ما طلبی خدمت
یاری نکنی ما را وز ما طلبی یاری.
منوچهری.
عامۀ شهر عبدالله بن احمد را یاری کردند. (تاریخ سیستان ص 309).
یار بودی مرمرا از روی مهر
یاری اکنون کن که یار از دست رفت.
سنایی.
داد فرمان تا کند در باغ نقاشی سحاب
کرد یاری تا کند در راغ عطاری صبا.
معزی.
خود منشی کار خلق کردن است
خصمی خود یاری حق کردن است.
نظامی.
که وقت یاری آمد یاریی کن
در این خون خوردنم غمخواریی کن.
نظامی.
مهندس گفت کردم هوشیاری
دگر اقبال خسرو کردیاری.
نظامی.
چون خدا خواهد که مان یاری کند
میل ما را جانب زاری کند.
مولوی.
نام احمد چون چنین یاری کند
تاکه نوزش چون مددکاری کند.
مولوی.
بوی بد مر دیده را تاری کند
بوی یوسف دیده را یاری کند.
مولوی.
جوان را دست عطا بسته بود زبان ثنا برگشود چندانکه زاری کرد یاری نکردند. (گلستان سعدی). پدر گفت ای پسر ترا در این نوبت فلک یاری کرد. (گلستان سعدی). گفت اندیشه مدارید که یکی منم در این میان که پنجاه مرد را جواب دهم و دیگر جوانان هم یاری کنند. (گلستان سعدی).
چه یاری کند مغفر و جوشنم
چو یاری نکرد اختر روشنم.
سعدی.
چه زور آورد پنجۀ جهد مرد
که بازوی توفیق یاری نکرد.
سعدی.
جهان آفرین گرنه یاری کند
کجابنده پرهیزگاری کند.
سعدی.
ای کاش که بخت سازگاری کردی
با جور زمانه یار یاری کردی.
حافظ.
موازرت، معاضدت، با هم یاری کردن. (منتهی الارب). تعاضد، ظهور، مضافرت، تعاون، تدامج، معاونت، همدیگر را یاری کردن. (منتهی الارب)
(نُ فَ)
لغت نامه دهخدا
دور کردن. جدا کردن، براء. تبرئه. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (ترجمان القرآن) (دهار).
- بیزار کردن کسی را، تبرئه کردن او را. بری شمردن او را. (یادداشت مؤلف) :
زین دادگری باشی و زین حق بشناسی...
کز خلق بخلقت نتوان کرد قیاسی
وز خوی و طبیعت نتوان کردن بیزار.
منوچهری.
، متنفر کردن. (ناظم الاطباء). دور کردن. متنفر و دلزده کردن:
مرا بیزار کرد از اهل دولت دیدن دربان
به یک دیدن ز صد نادیدنی آزاد گردیدم.
سعدی.
، مانده کردن. آزرده کردن. (ناظم الاطباء)
- بیزار کردن کسی را، تبرئه کردن او را. بری شمردن او را. (یادداشت مؤلف) :
زین دادگری باشی و زین حق بشناسی...
کز خلق بخلقت نتوان کرد قیاسی
وز خوی و طبیعت نتوان کردن بیزار.
منوچهری.
، متنفر کردن. (ناظم الاطباء). دور کردن. متنفر و دلزده کردن:
مرا بیزار کرد از اهل دولت دیدن دربان
به یک دیدن ز صد نادیدنی آزاد گردیدم.
سعدی.
، مانده کردن. آزرده کردن. (ناظم الاطباء)
(فُ گُ تَ)
لغت نامه دهخدا
ویار شدن. هوس کردن زن آبستن خوردن چیزهای مخصوص را از غذا و غیر آن. (یادداشت مرحوم دهخدا)
(شُ دَ)
لغت نامه دهخدا
گریه و ناله کردن. نالیدن. گریستن:
مستی مکن که نشنود او مستی
زاری مکن که نشنود او زاری.
رودکی.
شو تا قیامت آید زاری کن
کی رفته را بزاری بازآری.
رودکی.
راست که افتادی و ز خواب و ز خور ماند
آنگه زاری کنی و خواهش و زنهار.
ناصرخسرو.
لابه و زاری همی کردند و او
از ریاضت گشته در خلوت دوتو.
مولوی
مستی مکن که نشنود او مستی
زاری مکن که نشنود او زاری.
رودکی.
شو تا قیامت آید زاری کن
کی رفته را بزاری بازآری.
رودکی.
راست که افتادی و ز خواب و ز خور ماند
آنگه زاری کنی و خواهش و زنهار.
ناصرخسرو.
لابه و زاری همی کردند و او
از ریاضت گشته در خلوت دوتو.
مولوی
